Monday, August 22, 2011

رهبر جنایتکاری که دستش به خون ملتش آلوده شد، باید با پسِ گردنی برود

به نقل از سایت بی‌بی‌سی فارسی بشار اسد در مصاحبه‌ای با تلویزیون دولتی سوریه  از شیوه برخورد با معترضان در سوریه دفاع کرد و راه حل سیاسی را راه خروج از بحران کنونی در این کشور دانست ولی تاکید کرد نیروهای امنیتی باید با "خشونت ها" به طور قاطع برخورد کنند

***

اما تجربه تاریخی ثابت می‌کند، نیکتاتورهای جنایتکار، نه قابل اعتمادند و نه قابل مذاکره‌ای که به بخشش از سوی ملت بینجامد. یک رهبر دیکتاتور، آنجاکه فرمان آتش به‌سوی مخالفان خود - مردم بی‌گناه با دست خالی - صادر می‌کند و آنها را به خاک و خون می‌کشد، باید صندلی قدرت را ترک کند، وگرنه با پسِ گردنی او را برخواهند داشت، به‌ویژه آنکه پس از دستگیری مخالفان، نه تنها کمترین حقی برای بازداشت‌شدگان قائل نیست، که دژخیمانِ خود را وامی‌دارد به زندانیان تجاوز و آنها در زندان‌ها قتل‌‌عام کنند. بنابراین در این شرایط، هیچ حرفی برای مذاکره و آشتی باقی نمی‌ماند

آری این سرنوشت حتمی همه‌ی دیکتاتورهاست. مبارک، بن‌علی، قذافی، بشاراسد و به باور من سرانجام علی خامنه‌ای. اینها کسانی هستند که از تاریخ عبرت نمی‌گیرند چراکه می‌پندارند برای کشور و ملتشان بهترین بوده‌اند، و مردم، آنها را تا پایان عمرشان دوست خواهند داشت: زهی خیال باطل