Friday, August 31, 2012

عکس‌های جالب اجلاس سران عدم تعهد: خارجی‌ها، خسته و بی‌توجه به سخنان تکراری

نگاه کردن بان‌کی‌مون به ساعت مُچی در میانه‌ی سخنرانی خامنه‌ای چه مفهومی دارد؟
 نمایندگان کشور آفریقایی سوازیلند، با چهره‌هایی خسته و سر در گریبان
پچ و پچ و چرت زدن گروه فلسطینی

 عکس‌ها مربوط است به اجلاس سران و نمایندگان کشورهای غیر متعهد در جلسه پنجشنبه نهم شهریور ۱۳۹۱ در تهران به هنگام سخنرانی علی خامنه‌ای: چنین به نظر می‌رسد که شرکت‌کنندگان خارجی از حرف‌های تکراری خسته شده‌اند و سخنرانی برای‌شان جذابیتی ندارد، اما مقامات ایرانی سراپا گوش

Thursday, August 30, 2012

میلیاردها هزینه و تعطیلی کشور: نمایشی بی‌حاصل، خسته کننده و حرف‌های تکراری


رژیم جمهوری اسلامی با این توهم که حرف‌هایش را نمی‌گذارند بگوش جهانیان برسانند، با دو هدف اجلاس سران کشورهای عدم تعهد برگزار کرد ۱ - همصدا یابی برای استمرار غنی کردن اورانیوم و ایجاد جبهه‌ای در برابر غرب برای کاهش فشارهای بین‌المللی بر حاکمان جمهوری اسلامی ۲ - یارگیری برای حل مساله سوریه و پابرجا نگاه داشتن بشار اسد در راس حاکمیت آن کشور. حال باید دید که خرج کردن میلیاردها هزینه در شرایط بحران اقتصادی کشور، تعطیلی چند روزه پایتخت و امنیتی کردن فضای کشور، می تواند دستاوردی در جهت اهداف رژیم ببار آورد؟
این دو هدف زمانی می‌توانست و می‌تواند حاصل شود که حاکمان تهران حرف و سخن تازه و غیر تکراری داشته باشند و طرحی نو ارائه نمایند و نیز روابط‌شان با کشورهای مهم غیر متعهدها و همسایگان بگونه‌ای باشد که نفوذ و اثرش قابل تکیه باشد. آنچه که طی برگزاری این اجلاس تا این لحظه مشاهده شده، گویای اینست که نه تنها حرف‌ها و سخنرانی‌ها، محتوای جدید و نویی نداشته، که هنگام سخنرانی رهبر جمهوری اسلامی، عده‌ای چرت می‌زدند، تعدادی سر در گریبان داشتند و دبیرکل سازمان ملل به ساعت مچی‌اش نگاه می‌کرد! دعوت از رییس جمهور مصر و حضور محمد مرسی، از افتخارات مسولان جمهوری اسلامی محسوب می‌شد و این تصور می‌رفت که او پیرامون مسائل بین‌المللی به ویژه گرفتاری‌هایی که حکومت سوریه دست‌بگریبان آن است، با رژیم جمهوری اسلامی همصدا و هم‌سو خواهد شد، اما سخنرانی او آب پاکی را بر دستان هیات حاکمه جمهوری اسلامی ریخت! تا جایی‌که متن ترجمه سخنرانی او از رادیو و تلویزیون سانسور گردید و وارونه جلوه داده شد! او در سخنرانی‌اش، نظام بشار اسد را سرکوبگر قلمداد کرد. محمد مرسی که حکومت ایران حساب جداگانه‌ای برایش در میان مدعوین باز کرده بود، در طی سخنرانی خود از جنبش‌های منطقه‌ - بر خلاف خامنه‌ای که تاکید بر "اسلامی" بودن جنبش داشت - به عنوان "بهار عربی" یاد کرد و از همه چشمگیرتر، قبل از سخنرانی محمود احمدی‌نژاد، اجلاس را ترک کرد
از سوی دیگر عدم حضور رییس جمهور و نخست وزیر ترکیه، پرهیز پوتین از پیوستن به اجلاس و نیز پشیمانی رییس جمهور آذربایجان از آمدن به تهران اعتبار اجلاس و بدنبال آن اعتبار برگزارکنندگان آن را کمرنگ نمود
***
با توجه به مدل هزینه - فایده، به گمان این نگارنده چنین به نظر می‌رسد جمهوری اسلامی به‌رغم این همه هزینه و بگیر و ببند، به هیچیک از اهداف‌اش حتا نزدیک نخواهد شد. جمهوری اسلامی دارای تاثیرگذاری برجسته بر کشورهای با اهمیت منطقه و جهان نیست. از آنجا که جمهوری اسلامی ایران مهارتی در جذب ندارد و از سوی دیگر در مواضع‌اش - همانگونه که در سخنرانی علی خامنه‌ای دیده شد - تغییر چشمگیری چه در مسائل هسته‌ای و چه در مسائل سوریه حاصل نشده است، احتمال بروز یک جنگ خانمان‌سوز و فشار اقتصادیِ بیشتر، کاهش نخواهد یافت و از طرف دیگر، در رابطه با مسائل سوریه، با توجه به اینکه، اِعمال دیدگاه‌های سه کشور ترکیه، عربستان و مصر که ماندگاریِِ بشار اسد بر راس دستگاه حاکمه سوریه را برنمی‌تابند، اهمیت بسزایی دارد، و نیز غیر قابل قبول بودن عملکرد بشار اسد که دنیا را بر علیه خود بسیج کرده است، نمی‌توان انتظار داشت که پافشاری تهران بر ادامه حکومت بشار اسد، به کامیابی حاکمان رژیم جمهوری اسلامی بینجامد! مهم‌ترین دستاورد اجلاس: عده‌ای در این میان، به نان و نوایی رسیدند مثل احمد نجفی کارمند معلوم‌الحال رادیو و تلویزیون

Friday, August 24, 2012

مهندس موسوی در سی سی یو: آیا او ممنوع‌الملاقات خواهد شد یا آزاد؟


اگر این امکان وجود داشت که با برپایی گردهمایی نمایندگان کشورهای غیر متعهد، درتهران، فشاری بر رژیم وارد شود تا ملاقاتی بین میرحسین موسوی و مهدی کروبی با دبیرکل سازمان ملل متحد صورت گیرد، می‌توان چنین برداشت کرد که بیماری قلبی وی این بهانه را به دست رژیم خواهد داد تا او را طی دو هفته آینده ممنوع‌الملاقات اعلام کند. از سوی دیگر شاید بتوان این گمانه‌زنی را تقویت کرد که حاد بودن بیماری سبب شود تا میر حسین موسوی پس از مرخص شدن از بیمارستان در خانه بستری شود و رژیم جرات ادامه حصر او را از دست بدهد. در هر حال آنچه که مسلم است این بیماری به یقین به لحاظ فشارهای روحی و جسمی‌ای است که طی سه سال گذشته - چه در بیرون از حصر و چه در حصر - برای وی پدید آورده است. باید اما منتظر بود تا در روزهای آتی، رویدادهایی که می‌تواند واکنش‌های داخلی و بین‌المللی به چنین رخدادی را در پی داشته باشد، مورد بررسی و تحلیل دقیق تر قرار داد. در آخر آرزو می‌کنم که این بیماری برای میرحسین موسوی خطرات جدی به همراه نداشته باشد

Tuesday, August 14, 2012

خانه‌های گِلیِ آوار شده، نتیجه‌ میلیاردها تومان هزینه‌‌ی سفرهای استانی احمدی‌نژاد

از پول‌هایی که از سفره‌ی مردم ایران بریده شده است و در سوریه و لبنان و ونزوئلا و ... به جیب هم‌پیمانان با دیکتاتور سرازیر شده که بگذریم، سوال اساسی اینست که میلیاردها تومان هزینه‌ی سفرهای استانی رییس جمهور که همواره با بوق و کرنا همراه بوده، کجا خرج شده است؟ ابقای خانه‌های گِلی در دورافتاده‌ترین مناطق محروم کشور - از جمله روستاهای آذربایجان - آیا نتیجه‌ی بخشی از مدیریت حاکمان نابخرد نیست؟ خانه‌هایی که در زلزله، آوار می‌شود بر سر مردم تنگدست - قربانیان نادانی مسولان - آیا نباید فریادرسی صدای‌شان را بشنود؟ اگر عُرضه‌ی برنامه ریزی برای پیشگیری فاجعه‌های از این دست را نداریم، حداقل به موقع به فریاد مردمی که زیر خروارها خاک هنوز نفسی برای زنده ماندن دارند، برسیم! اگر عُرضه یاری رسانی نداریم، از پیشنهاد کمک رسانی دیگران استقبال کنیم! اگر عُرضه‌ی مدیریت در جمع‌آوری مدد دیگران را نداریم، مرهمی باشیم بر زخم‌ها و دردهای مردم، گرفتاری‌ها را به روی خود بیاوریم! آقایان طبق معمول خود را به خواب زده‌اند، تا سوالاتی که مربوط می‌شود به چگونگی هزینه شدن صدها میلیارد دلار نفتیِ تحصیل شده در چند سال گذشته، را نشنیده بگیرند و بی پاسخ بگذارند: ثروتی که هیچ‌گاه آنطور که شایسته‌ی یک ملت ثروتمند است، برای این مردم هزینه نشده است