چگونه است که عده‌ای اجازه خروج از کشور را ندارند اما بعضی از مخالفان آزادانه خارج می‌شوند؟

امروز در خبرها خواندم که به ابوالفضل طبرزدی - برادرزاده حشمت‌الله طبرزدی - برای گذراندن آزمون کارشناسی ارشد، اجازه خروج از کشور نداده‌اند، اما مثلا اکبر گنجی که از مخالفان سرسخت رژیم است، و اعتصاب غذایش در زندان حیثیت رژیم را به سخره گرفت، می‌تواند از کشور خارج شود. بهمن فرمان‌آرا که به قصد شرکت در یک جشنواره خارجی در فرودگاه او را ممنوع الخروج اعلام می‌کنند و از سفر باز می‌ماند مثل فاطمه معتمدآریا که همین بلا قبل‌تر بر سرش آمده بود، و نیز منصوره بهکیش یکی از حامیان مادران عزادار وقایع پس از انتخابات ۸۸ ریاست جمهوری، مجتبی میرطهماسب مستند ساز، خواهر دکتر حبیب الله پیمان، نویسنده و نواندیش دینی و عضو ارشد شورای فعالان ملی مذهبی و ... همگی ممنوع‌الخروج هستند اما مثلا عطا‌الله مهاجرانی، از مخالفان، به آسانی از کشور خارج شده است. از سر کنجکاوی این سوال برایم مطرح می‌باشد که چگونه است چنین امر حیاتی‌ای معیارهای دوگانه دارد؟ در جایی که رژیم جمهوری اسلامی از برخورد با مساله اتمی، از معیارهای چندگانه غرب بشدت شاکی و نالان است، چرا خود با شهروندانش با معیار چندگانه و سلیقه‌ای برخورد می‌کند؟ آذرک