در پی اظهارات محسنی اژهای، مبنی بر "به مصلحت نبودن بازدید احمدینژاد از زندان اوین" چند سناریو متصور است
یک - حکومتیان، علاقهای ندارند که فرصت "خود عزیزی" در برابر مردم را به احمدینژاد بدهند چرا که بر این باورند احمدینژاد در ماههای پایانی ریاست جمهوری قصد بهرهبرداری تبلیغاتی دارد از هر آنچه که برای مردم حساسیت برانگیز است و به نوعی همدردی با خانواده زندانیان سیاسی را القا میکند
دو - احتمالا کسانی که - به عنوان زندانی سیاسی اما نور چشمی پارهای از مقامات بلندپایه - ادعا میشود در اوین بسر میبرند، در زندان نیستند و با بازدید احمدی نژاد دست مسولان قوه قضاییه و دستگاه امنیتی رژیم برای احمدینژاد رو خواهد شد، بویژه آندسته از زندانیانی که بستگانشان در جناح بهشدت مخالف احمدینژاد فعالیت دارند
سه - آنقدر وضعیت داخل زندانها خراب است، که حتا رییس جمهور نزدیک به رهبر، حق آگاه شدن از آنچه در آنجا میگذرد را ندارد و به همین لحاظ، نباید بهانهای بدست احمدینژاد برعلیه مخالفاناش بدست دهد
چهار - چون قوه قضاییه گمان میکند، احمدینژاد قصد دارد طی این بازدید باسمهای، به اطرافیان و نزدیکان خود چنین القا کند که سرنوشت آنها برای وی مهم است، از این بازدید ممانعت میکنند. احمدینژاد در چند سال گذشته، همواره عوام فریبانه تلاش کرده است، به همدستان خود ثابت کند که نسبت به سرنوشت آنها دغدغه خاطر فراوانی دارد، و نمیگذارد خونی از دماغشان بریزد
پنج - همهی این بازیها جنگ زرگری است بین ارکان مهم رژیم، در روند اپوزیسیونسازی برای روزهای حساس آتی! این طرح (تحمیل دو نامزد مثلا بد و بدتر) مدتهاست که از طریق اتاق فکر دستگاههای اطلاعاتی و امنیتی رژیم مطرح و بطور جدی در دستور کار قرار دارد
***
بهرحال مواضعی که این روزها در برابر احمدینژاد اتخاذ میشود، به رغم اینکه تماما نشان از درافتادن بخش اعظم اصولگرایان با او دارد، اما به باور من از آن بوی چهرهسازی تازهای از رییس جمهور تقلبی به مشام میرساند: باید با مراقبت به چنین چهرهسازیای که محبوبسازی نیز میتوان بر آن نام نهاد، نگریسته شود، تا ناگهان خود را بر سر میز بازی امنیتی رژیم نیابیم