عکس تزیینی
این چندمین بار است که کسی که مورد تایید علی خامنهای است، در عرصههای رایگیری، رای لازم را نمیآورد! چه رایدهندگان، مردم باشند و چه خودیهای حکومت! نخستین بار در انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۷۶ بود که مردم به کاندیدایی به غیر از آنکه رهبر جمهوری اسلامی، وی را مورد تایید قرار داده بود - ناطق نوری - رای دادند. اما این آخرین بار که حداد عادل - فامیل و مشاور نزدیک علی خامنهای - نتوانست رای لازم را برای تصدی ریاست مجلس نهم کسب کند، تفاوت اساسی با دفعات پیشتر داشت
انتخاب علی لاریجانی تقریبا به دور از انتظار تمامی صاحبنظران سیاسی و تحلیلگران بود و نکته بارزی که در نتایج رایگیری در مجلس به چشم میخورد، اینست که رای دهندگان تماما از میان خودیها بودند و به یقین میتوان چنین برداشت کرد که علی خامنهای حتا در میان یاران خودی نیز گوش شنوایی ندارد و پالسهایش خریدار ندارد و به اصطلاح عامیانه کسی او را تحویل نمیگیرد. خامنه ای با همدستی مصباح یزدی به شدت علاقمند بود تا حداد عادل پدر عروس خود - پدر زن مجتبا - را بر مسند ریاست مجلس بنشاند تا در نهایت طرح انتخاب رییس جمهور پارلمانی - بدون انتخابات - را با خیالی آسوده به اجرا گذارد! آیا دایره عدم مشروعیت او روز به روز گستردهتر میشود؟
علی خامنهای در شرایطی بهسر می برد که هم مشروعیت بسیار اندکی که در میان طرفداران خود در جامعه داشت را از دست داده و هم مشروعیت بین المللی را و از همه مهمتر مشروعیتاش در میان آنهایی که سالهاست در کنار او دارای دنبهی پروار شدهاند، نیز رنگ باخته است! او این بار هم سنگ روی یخ شد