در خبرها آمده بود: داوود رشیدی بازیگر و کارگردان معروف ایرانی امروز در اجلاس مقر اروپایی سازمان ملل برای دفاع از وضع حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران حاضر شده بود
اگر علیرضا افتخاری با پشتیبانی از احمدینژاد در انتخابات ۸۸ و سپس اصرار در نبود تقلب در انتخابات و پس از آن رها شدن در آغوش رییس جمهور منتصب خامنهای و بوسه گذاری بر گونه های احمدینژاد، از چشم مردم افتاد اما سپستر هرچه تلاش کرد که حمایت خود را از حکومت توجیه کند، راه به جایی نبرد و همچنان تصویری به عنوان پاچهخار از خود در اذهان عمومی بر جای گذارد
اگر علیرضا افتخاری با پشتیبانی از احمدینژاد در انتخابات ۸۸ و سپس اصرار در نبود تقلب در انتخابات و پس از آن رها شدن در آغوش رییس جمهور منتصب خامنهای و بوسه گذاری بر گونه های احمدینژاد، از چشم مردم افتاد اما سپستر هرچه تلاش کرد که حمایت خود را از حکومت توجیه کند، راه به جایی نبرد و همچنان تصویری به عنوان پاچهخار از خود در اذهان عمومی بر جای گذارد
داوود رشیدی اما پا از گلیماش فراتر گذاشت و با همدستی مقامات وزارت اطلاعات، برای توجیه کشتار و شکنجه و تجاوز و حبس آزادیخواهان این مرز و بوم، توسط رژیم جمهوری اسلامی، به عرصه جهانی گام نهاده و در فیلمنامهی از پیش نوشته شدهی رژیم تلاش کرد که با بزک کردن چهره خونخوار رژیم در انظار بینالمللی، آمران و عاملان جنایتهای بیشمار رژیم را مورد تبرئه قرار دهد
آقای داوود رشیدی! ایکاش به آبرویی که هنرمندانی مانند اصغر فرهادی، جعفر پناهی، فاطمه معتمد آریا، عزتالله انتظامی، بهمن فرمانآرا، رخشان بنیاعتماد ... برای ملت ایران کسب کردهاند، لَختی میاندیشیدید، اما افسوس که حمایت و پشتیبانی شما از رژیم جمهوری اسلامی، برای این نگارنده این باور را استوار میکند که خود را خیلی ارزان فروختید و در ازای آن، حیثیت و آبروی خود واگذاشتید! آیا روی آن دارید که با مردم ستمدیده، حبسکشیده و داغدار، رو در رو شوید؟
آقای داوود رشیدی! چه توجیهی برای این عملتان دارید و چگونه میخواهید آنرا ماستمالی کنید؟ رژیم جمهوری اسلامی به ظاهر در هر کاری اگر موفق نبوده، در پاچهخارسازی انسانهای سست باور، موفقیتهایی کسب کرده است. دست مریزاد آقای رشیدی، ملت به رغم پیشینهی هنری شما، این صحنه مهم از فیلم زندگیتان - که دست در دست رژیم گذاشتید - را هرگز فراموش نخواهد کرد