دیواری که عکس احمدی‌نژاد بر آن بود، فرو نریخت

عکس دیواری که می‌بینید داستان جالبی دارد! گفته می‌شود یکی از معاونان وزارت کشور در دولت امید و تدبیر و اعتدال کسی‌ست به نام اسماعیل نجار. او زمانی استاندار کرمان بوده و هنگام زلزله در جنوب استان کرمان، در مورد دیواری که فرو نریخته چنین فرموده: "فرو نريختن ديوار به خاطر نصب عکس رئیس جمهورمان آقای محمود احمدی‌نژاد بر روی آن دیوار بوده است"! پرسش از رییس جمهور روحانی و وزیر کشور اینست که این آقا در وزارت کشور، چه می‌کند؟ ما کم نکشیده‌ایم از دست چنین آدم‌هایی و چنین اندیشه‌هایی که کشور را به مرز نیستی و سقوط کشانده‌اند! تا کی باید امثال این نامدیران خرافات‌پرست، کشور را بگردانند؟

این هم عکس اسماعیل نجار استاندار کرمان در زمان محمود احمدی‌نژاد و یکی از معاونان فعلی وزارت کشور
منبع
 http://www.radiofarda.com/content/f8-newspaper/25402668.html

آب خوردن برای درگذشتگان خبره در مجلس خبرگان

در عکسی که از اجلاس اخیر مجلس خبرگان انتشار یافته، عکس یکی از درگذشتگان خبره را در قابی روی صندلی‌ اش گذاشته‌ اند و شیشه‌ی آبی روی میز جلوی آن: لابد یاد خبرگان را این جوری گرامی می دارند

مردم حکومت را نمی‌خواهند: از دریاچه تا معدن و از سبد کالا تا جشنواره و سریال

چرا ته هر نوع اعتراض صنفی و فرهنگی، منجر به رودر رویی ملت با حکومت می‌شود؟ با بررسی رویدادهای سه چهار سال اخیر که به نوعی گاهی سیاسی هم نمی‌نماید و نشان از درد و گرفتاری‌هایی دارد که می‌تواند با مسالمت و شراکت مردم با حکومت، آنها را حل کرد، اما در پچ و پچ‌ها و سپس‌تر در فریادها مردم حکومت را مقصر می‌دانند! چرا؟ چون به باور من مردم حکومت را از خود نمی‌دانند و آنرا نمی‌خواهند، و به همین لحاظ است که خود رژیم با آگاهی از این موضوع، همواره آمادگی رویارویی امنیتی ونظامی با مردم را داراست

رویدادهایی مانند خشکیدن دریاچه ارومیه، باری به هر جهت برخورد کردن با میراث فرهنگی و سنت‌های ایرانی، فشار به کارگران معدن چادرملو، توزیع نابخردانه سبد کالا، وضعیت نابسامانی محیط زیست و شکار بی‌رویه حیوانات کمیاب، حذف تحمیلی فیلم از جشنواره فجر، پخش پر حرف و حدیث سریال سرزمین کهن و بسیاری دیگر همه و همه دلیل بر این مدعاست: به گمان من مردم بدنبال بهانه هستند تا شر این رژیم را از سر خودشان کم کنند! دیری نخواهد پایید

گیردادن ریشو‌ها به کراوات کارشناسان: ایران، ایران نشود

دو سه روزی‌ست که جناح تندرو یا کند ذهن رژیم جمهوری اسلامی گیر داده است به محمود سریع‌القلم یکی از متخصصان نزدیک به دستگاه روحانی که چرا طرف در گردهمایی داووس کراوات زده است! باید به مسولان نزدیک به دولت روحانی گفت که بجای تکذیب ارتباط این آقا با دولت روحانی، بیایید از همان‌هایی که تا کنون کیلو کیلو ریش بر صورت داشته‌اند و داغ مهر بر پیشانی بپرسید مگر شماها در این ۳۵ سال چه تاجی به سر این ملت زده‌اید جز بدبختی و فلاکت و گرسنگی و قحطی و سقوط کشور به یک‌صد سال قبل! گیر دادن به کراوات زدن کسی که ظاهرا دارای معلوماتی‌ست و ممکنست بتواند بدرد گرفتاری‌های این کشور بخورد، آیا باری از روی دوش مردم برمی‌دارد! این نوع تکذیب کردن‌ها نوعی عقب‌نشینی در برابر زورگویان، نابخردان و واپس‌گرایان محسوب می‌شود و متاسفانه سبب می‌شود در بر همان پاشه‌ای بچرخد که تا کنون چرخیده

***

 تا زمانی که شاخص ارزش‌گذاری در کشور ظاهر و شکل و ریخت و لباس باشد بجای معلومات و عملکرد و راندمان افراد، ایران، ایران نشود

رویایی که ممکن است به واقعیت منجر شود: خامنه‌ای بای بای

چندی‌ است که در این گمان - یا بهتر است بگویم حسرت - بسر می‌برم که انتهای مذاکرات هسته‌ای شاید، به رفتن خامنه‌ای از مسند قدرت منجر شود، اما امروز که آخرین نامه محمد نوری‌زاد را خواندم، بر این عقیده استوارتر شدم که رویا یا تخیل من با کمی دستکاری می‌تواند به واقعیت تبدیل شود: آیا یکی از شروط غرب طی مذاکرات پنهانی یکسال گذشته با مقامات جمهوری اسلامی برای مذاکره هسته‌ای و غیرهسته‌ای با جمهوری اسلامی و برداشتن تحریم‌ها، چانه‌زنی و گرفتن تضمین مبنی بر ترک داوطلبانه‌ی خامنه‌ای از قدرت نبوده است، اما به بهای ماندگاری رژیم جمهوری اسلامی بدون خامنه‌ای!؟ کاری که دارد به شکل دیگر در اوکراین بوقوع می‌پیوندد

هیچ استدلال محکمی برای این رویاپردازی یا نظریه‌گونه ام ندارم و به همین خاطر آنرا یک سرگرمی فکری می‌پندارم که می‌شود بسط و توسعه‌اش داد و این اسب خیال را به هرسویی کشاندش: خامنه‌ای بای بای

در دیدار ظریف و استرا: تصویر بسته‌ای در کیسه‌ی نایلونی و در زیر صندلی

 در عکسی که از دیدار جک استرا وزیر خارجه پیشین بریتانیا - که پس از روی کار آمدن روحانی به عنوان رییس جمهور اشتیاق فراوانی برای دیدار با او از خود نشان داد - و ظریف وزیر امور خارجه رژیم جمهوری اسلامی رسانه‌ای شده، بسته‌ای مشکوک در زیر صندلی جک دیده می‌شود، اما با توجه به حرکت بدنی جک، مشخص نیست او در حال دادن آن است و یا آنرا گرفته و دارد در زیر صندلی جای می‌دهد، هر چه که هست امیدواریم این دیدار و این بسته برای ملت ایران پر از خیر و برکت باشد

همه مردان رهبر: یک مشت آشغال

محمود کریمی، مداح تیرانداز گوش به فرمان رهبر



محمود کریمی نور چشم رهبر خامنه‌ای بر روی یک زوج اسلحه کشید و به آنها تیراندازی کرد و سردار رادان نیز کار آنها را از طریق رسانه‌های عمومی توجیه کرد

خیلی ساده است و نیاز به تحقیق ندارد، به اطرافیان علی خامنه‌ای که نگاه می‌کنید، یک مشت آشغال می‌بینید، یعنی یک دانه آدم حسابی در تشکیلات‌اش یافت نمی‌شود: محمود کریمی، حاجی ارضی، حدادیان، نقدی، مرتضوی، حسن میرکاظمی ... همگی یک عده لات چاله میدانی و تا خرخره بدهکار به بیت‌المال

 

ببینید این چندمین بار است که یک مداح، قاضی، یک آدم بی‌مسولیت بر روی مردم عادی اسلحه کشیده و یا جلوی یک جماعت، کسانی را به  آلت تناسلی‌اش تشبیه کرده و ته کارش را که دنبال کرده‌اند، سراز بیت رهبری درآورده

 

حکومت جمهوری اسلامی دارد با رعب و وحشت این اوباش اداره می‌شود، نه با کارشناسی خردمندانه و مدیریت مدبرانه، و این موضوع را اگر ما تا سال ۸۸ درک نکرده بودیم، پس از انتخابات ۸۸ به عینه دیدیم و در چهار سال دوم ریاست محمود احمدی‌نژاد از نزدیک تجربه کردیم

 

آنهایی که علاقمند هستند به درجات بالا در تشکیلات رژیم جمهوری اسلامی دست یابند، یادشان باشد، لات بازی و گاوگند چاله دهان داشتن، نخستین شرط راهیابی به بیت رهبر علی خامنه‌ای و پس از آن، از سر گذراندن امتحان فحاشی و آدمکشی، و سرانجام بر مسندی تکیه زدن است