در خبرها آمده بود که با وجود افزایش بدهی های نفتی هند به ایران، مسئولان شرکت ملی نفت بر ادامه صادرات مجانی نفت به هند تاکید میکند
هند به عنوان یک اقتصاد نوظهور، دندانهای حاکمان ایران را شمرده است و دارد کولی مجانی میگیرد! آقایان آنقدر توانایی نداشتند که در سالهای اخیر از هند به عنوان کشوری که قطب صنعتی بشمار میرود، یک مشتری خوب و پایدار بسازند. به باور من دلیل همه این کمکاریها و ندانمکاریها را میتوان چنین شمرد
یکم - نبود اعتقاد به فرمولهای اقتصادی و بکارگیری کارشناسان خبره در مذاکرات
دوم - عدم دارا بودن سیاستها و راهبردهای بازرگانی خارجی
سوم - مهمتر بودن حفظ دین و مذهب از ثروت ملی و پول مردم
چهارم - هردمبیل بودن وضعیت مدیریت در کشور، نبود اعتقاد به برنامهریزی و روزمرگی در همه امور
پنجم - ارجح بودن منافع شخصی بر منافع ملی واحتمال وجود رابطههای مشکوک مالی در چنین معاملاتی
ششم - نبود مجلس نمایندگان توانا که مو را از ماست بیرون بکشد و اجازه چنین خودسریهایی را به دستگاه اجرایی ندهد
هفتم - خوشبینانهترین حالت ایناست که به بهانههای مثلا تودهانی زدن به غرب، به هند باج دهید تا حرفشنویهای هند را از غرب - در رابطه با مسایل ایران - لوث کنید، اما به چه بهایی! آیا اجازه دارید ثروت ملت را به ثمن بخس، به حراج بگذارید؟
***
این دولت که با تقلب سر از صندوقهای رای بیرون آورده//تایید غیر قانونی رهبرش را داشته//دروغ به مردم تحویل داده//با رمالبازی و کفبینی کشور را به لبه پرتگاه کشانده//پاسخگوی اعمال غیرقانونی خود به هیچ دستگاه نظارتی نبوده//عوامفریبی کرده// با هماهنگی اربابان خونخوار و سایر همدستان جنایتکار آنچه بلا و مصیبت که وجود داشته بر سر ملت آورده //حیثیت ملت و کشور را در بین افکار عمومی بینالمللی بهباد داده// حالا دیگر این حکومت غلط میکند و به گور پدرش میخندد، که پول این ملت را از کیسه خلیفه میبخشد