عدالت - کاری از مانا نیستانی
بیستم اردیبهشت همین امسال (۱۳۹۰) بود که پس از گذشت۲۳ ماه از شبیخون نیروی‌های نظامی و شبه نظامی معروف به «لباس شخصی‌ها» به کوی دانشگاه تهران، و کشتن و مجروح ساختن عده‌ای از دانشجویان، رئیس قوه قضائیه، دلیل طولانی شدن رسیدگی به پرونده مربوطه را، "پوشیده بودن" صورت حمله کنندگان عنوان کرد. او نامی از متهمان نبرد اما اظهار کرد که احکام حمله به کوی دانشگاه فراتر از حبس و جزای نقدی نخواهد بود. این حمله به دستور سردار عزیزالله رجب‌زاده فرمانده وقت نیروی انتظامی تهران بزرگ، صورت گرفت. چند روز پس از حمله محسن کوهکن، سخنگوی هیات رئیسه مجلس شورای اسلامی گفت که نیروهای انتظامی با درخواست فرهاد رهبر، رئیس دانشگاه تهران وارد کوی دانشگاه شده بودند؛ سخنانی که سپس‌تر فرهاد رهبر آن را تکذیب کرد و اعلام داشت در آن شب هیچ کدام از مسئولان کوی دانشگاه حضور نداشتند
در همین ارتباط محسنی اژه ای سخنگوی قوه قضائیه نیز در اردیبهشت ۱۳۹۰ در یک کنفرانس خبری، از اتمام رسیدگی به اتهامات، متهمان پرونده کوی دانشگاه می‌گوید. به گفته او حکم چهل تن از متهمان " حبس" و "جزای نقدی" است؛ متهمانی که محسنی اژه ای از بازگویی نام آنان امتناع ورزید و خاطر نشان کرد:" تا زمانی که حکم نهايی اين افراد صادر نشود نمی توانيم چيزی اعلام کنيم.". به باور من در میان کسانی که مجرم شناخته شده‌اند شما نام هیچ کله‌گنده‌ای که به عنوان آمر این جنایت مطرح باشد، پیدا نخواهید کرد! اما
امروز ۲۵ خرداد ۱۳۹۰ ، انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران در بیانیه خود فاش کرده است که حاصل پی گیری های انجام شده بعد از حمله به کوی دانشگاه "مجازات عاملان اصلی این حادثه نبوده بلکه عمدتا این دانشجویان بوده اند که به دادگاه ها احضار شده اند.". در ادامه بیانیه آمده است: "بر خلاف تصور رایج، برخورد با دانشجویان در رابطه با پرونده کوی دانشگاه از همان آغاز سال تحصیلی ۸۹-۸۸ صورت گرفت و علاوه بر برخوردهای انضباطی در دانشگاه، تعدادی از دانشجویان در همان زمان محاکمه و زندانی شدند.": این هم از برخوردهای اسلامی حکومت که طبق معمول جای شاکی و مجرم را عوض می‌کند. باید توجه داشت که حکم جنایت وقتل دانشجویان جزای نقدی است، اما حکم نامه نوشتن به خامنه‌ای سالها زندانی شدن و تبعید - احمد زیدآبادی شاهد برجسته این مدعاست! - آیا این حکومت اصلاح‌پذیر است؟
