در خبرها آمده بود که: در نشست سه جانبه ايران، روسيه و قزاقستان که در حاشيه اجلاس سران کشورهای عضو سازمان شانگهای تشکيل شد، محمود احمدینژاد، ديمتری مدودوف و نور سلطان نظربايف ضمن بررسی راههای گسترش همکاریهای سه کشور، تقويت مناسبات منطقهيی و بينالمللی را مورد بحث و تبادل نظر قرار خواهند داد. در این میان که احمدینژاد در فرصتی که برایش هماهنگ شده بود در دیدار با عدهای از ايرانيان مقيم قزاقستان همان ادعاهای سابق در مورد وضعیت خوب اقتصادی را مطرح کرد و گفت: «... امروز میتوان ادعا کرد که در تمام ايران حتی يک نفر وجود ندارد که محتاج نان شب باشد و به فضل الهی در آيندهای نزديک اعلام خواهد شد که در سرتاسر ايران فقيری وجود ندارد...» او همچنین به خزعبلاتگوییهای همیشگی خود ادامه داد و گفت که ايران به لحاظ سرعت پيشرفت علمی در رده اول جهان قرار دارد
***
محمود احمدینژاد ابدا نگفت چرا عدهای در بدر بدنبال فروش کلیههایشان هستند، و نیز از کودکان کار و کارتنخوابها هم گفتگویی بهمیان نیاورد و همچنین هیچ اظهار نظری هم در رابطه با عقبافتادگی حقوق و دستمزد کارگران نکرد و از تنفروشی که اصلا صحبتی به میان نیاورد و...! در مورد وضعیت معیشتی مردم، اتفاقا درست میگوید این احمدینژاد، که هیچکس در ایران محتاج نان شب نیست، چون اکثر مردم ایران با تورم و بیکاری که سرتاسر کشور را فرا گرفته و مملکت را به لبه پرتگاه سوق داده، به غیراز نان قادر نیستند چیز دیگری بخورند! باری یا احمدینژاد معنی فقر را نمیداند که البته بعید نیست، یا فقط رییس جمهور معدود کسانی است که طی سالها چپاول و مکیدن خون محرومان، گردنشان کلفت شده است و دستشان به دهانشان میرسد! آیا تردیدی وجود دارد که نزدیکان احمدینژاد فقیر باشند؟