آقای خامنه‌ای! از پایان نخست وزیری هویدا تا روز ۲۲ بهمن سال ۱۳۵۷ فقط یکسال و نیم طول کشید

به‌واقع قصد آن نیست که بدون در نظر گرفتن شرایط همه جانبه سقوط شاه در سال ۱۳۵۷ و مقایسه آن با وضعیتی که هم اینک در کشور جاری است، به یک جمع‌بندی و نتیجه‌گیری سهل وساده‌انگارانه دست‌یابیم، اما فقط با مروری بسیار اجمالی بر سیر تغییرات پر سرعت نخست‌وزیران در یکسال ونیم آخر دوره سلطنت محمد رضا شاه، و با عنایت به بحران‌های عمیق موجود سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و بویژه اقتصادی کشورمان و رفتار حکومت با مردم طی سالهای استقرار حکومت جمهوری اسلامی به خصوص رخدادهای پس از انتخابات ۸۸ از یکسو و نیز با نگاه به روند پر شتاب سقوط دیکتاتوری‌های منطقه در دو سه ماهه اخیراز دیگر سو، می‌توان تا حد زیادی به وقوع اتفاقات و تغییرات بنیادی و دگرگون‌کننده در ایران نیز خوش‌بین بود و سقوط قریب‌الوقوع رژیم را گمانه‌زنی کرد، اگرچه پاره‌ای از کاربران نازنین سایت بالاترین، نقدهایی نسبت به مطلب دیگری از این نگارنده با عنوان «سقوط رژیم نزدیک است: ائتلاف بزرگ برای تشکیل شورای رهبری ضروریست» داشته‌اند، اما همچنان به موضوع، نگاهی مثبت دارم، مشروط برآنکه همت و تلاش‌مان را در تمام جبهه‌های مبارزه با رژیم بیش از پیش، افزون کنیم: روز کارگر مصادف با ۱۱ اردیبشت در پیش است،  بیاییم شرکت پرشمار داشته باشیم و «نه» هایمان را بلند‌تر سر دهیم!

***

اما در ۱۳۵۶ و ۱۳۵۷ در ایران سرعت تغییرات نخست‌وزیران چگونه بود: چنانچه قرار باشد مبنای تغییرات سیاسی که با سرعت و شتاب روزافزون بوقوع پیوست را برکناری هویدا از نخست وزیری قرار دهیم، امیر عباس هویدا در تاریخ ۱۵ مرداد ماه ۱۳۵۶ از نخست وزیری از نخست وزیری برکنار و پس از چندی به وزارت دربار انتقال یافت.

جمشید آموزگار از ۱۵ مرداد سال ۱۳۵۶ تا  ۵ شهریور ۱۳۵۷ نخست وزیر بود. (۳۸۰ روز)  

جعفر شریف‌امامی نخست وزیر بعدی از تاریخ ۵ شهریور ۱۳۵۷ تا ۱۳ آبان بود. (۷۰ روز)

غلامرضا ازهاری از ۱۵ آبان ۱۳۵۷ تا ۱۴ دی همان سال پست نخست‌وزیری را عهده‌دار بود. (۶۰ روز)

شاپور بختیار از ۱۴ دی تا ۲۲ بهمن بطور رسمی لباس صدارت به تن کرد. (۳۸ روز)

خلاصه آنکه از برکناری هویدا از نخست وزیری، تا روز ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ جمعا حدود ۵۵۰ روز یعنی قریب به یکسال ونیم بطول انجامید تا سیر تغییرات، بدانجا رسید که دیدیم و یا شنیدیم!
ضمنا جهت یادآوری:
حسنی مبارک رییس جمهور مصر پس از ۳۰ سال ریاست جمهوری، بدنبال ۱۷ روز اعتراض پی در پی و شبانه‌روزی مسند قدرت را رها کرد.
زین‌العابدین بن علی رییس جمهور خود کامه و مادام‌العمر تونس در پی یک قیام یکماهه توسط مردم کشورش، از حکومت ساقط شد.