ما ملت همیشه مجرم
همانگونه که رییس صدا و سیما اعتراف کرده است همواره ثابت شده است که خودکامگان، لباس شخصی ها و طرفداران چاقو کش خود را با انواع سلاح های سرد و گرم به جان ملت انداخته اند و آنها را مورد تنبیه و ضرب و شتم قرار داده اند و این بهانه ای شد تا بازخوانی تاریخ صد ساله مبازراتی ملت بگونه ای فشرده بصورت زیر انجام شود
***
اقداماتی که ملت ایران در 100 ساله گذشته برای دستیابی به آزادی انجام داده، همواره به در بسته خورده است و اکثر آنها از دیدگاه حاکمان به خطر افتادن دین و میهن به حساب می آمده. با این رویکرد حاکمان به تک تک حرکتهای مردم، توگویی ملت، جرمی مرتکب شده است و به خاطر آنها باید دادگاهی تشکیل شود و ملت در آن دادگاه محاکمه و به سزای اعمال خود برسد. باهم نگاه می کنیم به جرم های مرتکب شده ملت که می تواند با مشارکت کاربران نازنین به آن افزوده شود
مرداد 1285 : راه اندازی بلوای مشروطه و آزادی خواهی آزادیخواهان
شهریور 1320 : عضو شدن در احزاب منحرف و ضد وطن و مطالعه روزنامه های ضد دولتی
مرداد 1332 : طرفداری ازدکتر مصدق برای مبازه با استعمار پیر. طرفداری از امر ملی شدن صنعت نفت. اقدام به درگیری باطرفداران چاقو کش آیت الله کاشانی. اقدام برای سرنگونی سلطنت
از بهمن 1357 تا 1359: راهپیمایی بدون مجوزبرای دستیابی به آزادی و استقلال در روز های عاشورا و تاسوعا. همراهی در جهت سرنگونی سلسله 2500 ساله شاهنشاهی. خریدن روزنامه های مستقل و طرفداری از نشریاتی که مطالب آنها راامام نمی خواند. ارادت بیشتر به آیت الله طالقانی نسبت به آیت الله خمینی. رفتن به دانشگاه برای سر در آوردن از کارهای چریک های فدایی خلق و مجاهدین خلق. شرکت در مراسم تشییع جنازه محمود طالقانی در شهریور 1358
خرداد 1360 : عضو بودن دراحزاب کمونیستی و ملحد. همراهی با گروه های التقاطی برای مبارزه با رژیم. بی توجهی به اصول دینی و طرفداری ازاولین رییس جمهورایران. شرکت در اعتراض به برکناری رییس جمهور. داشتن یا خواندن روزنامه گروه های مخالف
از 1360 تا 1367 : مخالفت با ادامه جنگ. اعتراض به برکناری قائم مقام رهبر. مبادرت به گسترش آداب و فرهنگ ایرانی. بر سر موضع ایستادن بر سر اصول اعتقادی در زندانها پس از صدور احکام زندان. اعتراض به اوضاع بد اقتصادی. مخالفت با چپاولگران که از طولانی تر شدن جنگ خون مردم را در شیشه می کنند. راه اندازی مراسم عروسی در باغات اطراف
سال 1368 : اعتراض به اعدام های فله ای کسانی که در حال گذراندن دوران زندان بسر می بردند. اعتراض به رهبر شدن کسی که دارای ویژگی های رهبری نیست. مخالفت با بی مهری با دست اندر کاران و بانیان اولیه انقلاب
از 1368 تا 1376 : اعتراض به اذیت و آزار آیت الله منتظری و خانواده وی. مخالفت با استمرار خفقان. اعتراض به شکاف طبقاتی ناشی از اقدامات غلط اقتصادی. خواندن روزنامه سلام. ادامه اعتراض به بی صلاحیت بودن رهبر. ارادت به پاره ای از مراجع تقلید بیش از مراجع وابسته به بیت رهبری. مخالفت بر علیه دخالت های رهبر در امور اجرایی و قانون گذاری. اعتراض به رهبر به لحاظ مخالفت وی در به تصویب رسیدن قانون جدید مطبوعات. شرکت در مراسم مذهبی در مسجد حسینیه ارشاد. برگزاری مراسم افطار. شرکت در تشییع جنازه شاعران و هنرمندان. تلفن کردن وجویای احوال اعضای نهضت آزادی. مصاحبه مطبوعاتی با آیت الله منتظری. حضور در بزرگداشت کشته شدگان درسال 1367 در گورستان مسگر آباد. خواندن کتابهای علی شریعتی. پرس و جو در مورد برگزاری مراسم توسط کانون نویسندگان. پرسیدن حال و احوال خواهرو شوهر خواهر رهبر. گوش دادن به ترانه های مرضیه. گفتن جمله: بالای چشم حسین شریعتمداری ابروست
سال 1376 : اقدام به مشارکت همه جانبه در انتخابات. رای دادن به کسی که مورد نظر رهبر جمهوری اسلامی نبوده است. اقدام به خواندن روزنامه های زنجیره ای. مبادرت و اقدام برای گسترش آداب و فرهنگ ایرانی. خوشحالی در خیابانها. خریدن شیرینی و توزیع در بین همکاران اداری. گفتن جمله: بالای چشم حسین شریعتمداری ابروست
از 1376 تا 1384 : طرفداری از رییس جمهور. عضو شدن در احزاب و گروه های طرفدار اصلاحات. بوق زدن در خیابان. باز گذاشتن در منازل حوالی کوی دانشگاه. قدم زدن در خیابان های اطراف دانشگاه و خیابانهای امیر آباد سابق. جوک گفتن سیاسی. داشتن تلفن موبایل. عکس گرفتن با دوربین در خیابان. گاز گرفته شدن توسط اژه ای. تماشای اعتراضات دانشجویی. شرکت در میهمانی های خانوادگی و غیر خانوادگی. عدم شرکت در امتحانات آخر ترم. خواندن نشریه دانشگاهی. داشتن کارت دانشجویی. شادی کردن بخاطر تیم های ورزشی. اقدام به آتش زدن بته در ایام چهارشنبه سوری. اعتراض به حمله به کوی دانشگاه. دلسوزی برای زخمی ها و کشته شدگان حادثه 18 تیر. درخواست برای مجازات مسببان حمله به دانشجویان. نوشتن نامه سرگشاده به رهبر. انتشار خبرهای مربوط به قتل های زنجیره ای. گوش دادن به شایعات مربوط به خوردن واجبی در زندانها. گفتگو در مورد سقوط دادن اتوبوس نویسندگان به ته دره. پی گیری دادگاه عبدالله نوری. خواستار دیدار با گنجی در بیمارستان که به سبب اعتراض به شکنجه در زندان دست به اعتصاب غذای طولانی زده و بستری شده است.مسافرت به کربلا. روشن کردن شمع برای کشته شدگان 11 سپتامبر. گفتن جمله: بالای چشم حسین شریعتمداری ابروست
از 1384 تا 1388 : اعتراض به برگزاری نماز جماعت توسط فرمانده نیروی انتظامی برای زنان لخت. اعتراض به عملکرد اقتصادی دولت توسط اقتصاد دانان. اعتراض به عدم رسیدگی به شکایت از اژه ای بدلیل گاز گرفته شدن توسط اژه ای. جوک ساختن در مورد دروغ های رییس جمهور. سفر به قم و رد شدن از در خانه آقای منتظری. توجه به اخبار مربوط به جلسات صبحانه خوری اصلاح طلبان. اعتراض به اخذ دکترای قلابی توسط اعضای هیات دولت. مخالفت با نظر رییس جمهور با تعیین غیر کاشناسانه نرخ بهره. داشتن اینترنت. خواستن نفت بر سر سفره. داشتن دیش ماهواره. مخالفت با تعطیلی های بی مورد مملکت بدستور رییس جمهور. مخالفت با عدم تغییر ساعت به لحاظ صرفه جویی در مصرف انرژی. نوشتن مقاله در نکوهش دولت برای اصرار در غنی سازی اورانیوم. سوال از رییس جمهور برای اصرار رییس جمهور در مساله هولوکاست. اعتراض به عملکرد وزرا. ارسال اس. ام. اس. خواندن خبرهای مربوط به هاله نور. پیگیری پیامدهای سفرهای استانی از جمله استان نیویورک. گوش نکردن به تذکرات مرتضوی برای درج خبر وتیتر دلخواه او در نشریات.مسافرت به عراق. خبرنگار ایرانی کانادایی بودن و سفر به ایران و کشمکش بر سر عکس های گرفته شده. سوال در مورد زهرا کاظمی . گفتن جمله: بالای چشم حسین شریعتمداری ابروست
سال 1388 به بعد : داشتن مچ بند سبز. رای دادن به کسی غیر از احمدی نژاد. شرکت در نماز جمعه با کفش. تبعیت نکردن از رهبر برای همدلی با احمدی نژاد. دادن شعار مرگ بر چین و روسیه. خطاب کردن احمدی نژاد به عنوان دروغگو. شرکت در راهپیمایی سکوت. شرکت در تظاهرات رای من کو. اعتراض به تقلب در انتخابات. رهبر را دوست نداشتن. سر در آوردن از پولهای رهبر و بیت وی در حساب های خارج از کشور. سلام کردن به هاشمی رفسنجانی در نماز جمعه. اعتراض به عدم رسیدگی به شکایت علیه جنتی. بی توجهی به نشان دادن دادگاه های نمایشی معترضان به انتخابات ریاست جمهوری. دوست نداشتن حسین شریعتمداری. شرکت در مراسم عزاداری وعاشورا. شرکت درسخنرانی محمد خاتمی در شب تاسوعا. عرض ارادت کردن به بازماندگان خمینی. شرکت در نماز جمعه به امامت رفسنجانی. خود را خس و خاشاک شمردن. دوست داشتن صدای شجریان. دادن شعار "نه غزه، نه لبنان، جانم فدای ایران". داشتن جایزه صلح نوبل. قبول وکالت زندانیان، قبل از تشکیل دادگاه. منفور دانستن عمل اعدام و سنگسار در نزد مردم دنیا. سوال در مورد محلی به نام کهریزک. دانستن دلایل کشته شدن عده ای بیشمار از مردم طی سال 88. سوال از احمدی نژاد در مورد انتصاب سعید مرتضوی توسط رییس جمهورو پس از برکناری وی از دادستانی بدلیل آمر بودن قتل ها در بازداشتگاه ها. نوشتن کلمه حقوق بشر در دفترچه خاطرات. مادر دانشجو بودن. مادر و پدر بودن کسانی که در تظاهرات اعتراضی شرکت می کردند. اخم کردن به مشایی. سفر به کربلا، نجف وزیارت عتبات عالیات. سوال در مورد نحوه برکناری وزرا. الله اکبر گفتن.گوش دادن به ترانه "مرا ببوس". شرکت درامرنماز بصورت جماعت در منزل. افطاری دادن و افطاری خوردن. لباس سبز پوشیدن. سوال در مورد نورانی بودن خامنه ای در داخل ماشین. رفتن به استادیوم ورزشی بصورت گروهی با دوستان و رفقا. چکمه پوشیدن خانمها بر روی شلوار درزمستان. بهایی بودن. دانشمند هسته ای بودن. درخت سبز در منزل کاشتن. درخواست مجوز برای برگزاری کنسرت. زمزمه سرود "یار دبستانی". اقدام به یاری رساندن به سیل زدگان و زلزله زده گان. اعتراض به عدم رسیدگی به وضعیت آلودگی هوا. سفر نکردن به شمال در روزهایی که خامنه ای و احمدی نژاد دوست دارند مردم به شمال سفر کنند. خریدن ارز بیش از حد. مسافرت رفتن وکلا وروزنامه نگاران به خارج از کشورونماندن و بازگشتن. تحلیل کردن پیامد های منفی حذف سوبسید ها یا هدفمندی یارانه ها. همسایه کروبی و موسوی بودن. دانشمند هسته ای بودن. شرکت هموطنان سنی در مراسم مذهبی خاص خودشان. فامیل بودن با زندانی سیاسی. فکر کردن در مورد فیلمی که ممکنست یک روز بخواهیم بسازیم. راجع به مصباح و مدرسه حقانی گفتگو کردن. کوتاه بودن موی دور سر مردان. رنگی بودن موی سر خانمها. جلف بودن لباس عروس درون اتوموبیل عروس و داماد. گیتار زدن درزیر زمین. شرکت در کنسرت برگزار شده برای خانمها. بدنبال بلیط کنسرت شجریان گشتن. گفتن جمله "چی فکر می کردیم چی شد!". بحث کردن در مورد سفرهای وقت و بی وقت رهبر به قم. از مجتبی خامنه ای نام بردن در محل کار و در خیابان. دور هم گرد آمدن در پارک لاله اگر خانوم باشی. سوال کردن بی مورد از سخنگوی دولت یا سخنگوی وزارت خارجه به عنوان خبرنگار. داشتن عکسهای قدیمی رضا شاه در صندوقخانه منزل. دوست داشتن موسوی و زهرا رهنورد. دست تکان دادن به کروبی اگر او را در خیابان ببینی. عکس یادگاری گرفتن با دوربین تلفن دستی در خیابان. با نامزدت در پاک قدم زدن. با همکلاسی جنس مخالف در دانشگاه درس خواندن. دادن گل به نیرو های انتظامی در روز های مهم سال. در خارج از کشور مشروب خوردن و بی حجاب گشتن. تشکیل صف طولانی برای پر کردن باک بنزین.اشتباه گفتن "خیابان پهلوی" بجای "خیابان ولیعصر" به تاکسی. مقاومت در برابر چوب، باتوم، زنجیر، شلاق، گاز اشک آور، تیر و فشنگ. داشتن پرچم شیر و خورشید نشان در صندوق عقب خودرو. اعتراف به مورد تجاوز قرارگرفتن در بازداشتگاه کهریزک. درخواست گرفتن جنازه فرزند کشته شده در بازداشتگاه کهریزک. داشتن بیماری مننژیت قبل از شرکت در تظاهرات اعتراضی به انتخابات. نخریدن ساندیس و منع اندکی از بسیجیان در نوشیدن ساندیس. اعلام بدمزه بودن کیک همراه ساندیس. دیدن شبکه های ماهواره ای خارج از کشور. گفتن جمله: بالای چشم حسین شریعتمداری ابروست و ... اگر بخواهم ادامه دهم در این رابطه چند ده جلد کتاب باید نوشته شود
***
طی این سالها ملت به جرم انجام امور بالا، بارها به شکنجه در بازداشتگاه های غیر قانونی، اعدام بدون اعلام قبلی به خانواده متهم و ابلاغ حکم به وکلا و اعدام روزانه چند تن بی گناه و با گناه با اطلاع قبلی، سنگسار با حفظ و رعایت تمامی شئونات اسلامی، تعطیل همه روزنامه ها ی مستقل، بستن تمام دفاتر احزاب، عدم صدور مجوز برای نشر کتاب و ساختن فیلم به همه کسانی که حداقل یکبار به خارج سفر کرده باشند، ترور و قتل وهمچنین ممنوع الخروجی ملت از کشور و ممنوع الورود شدن باقی ملت که در خارج بسرمی برند، محکوم و متحمل زیانهای حاصل از احکام صادره شده اند
