Saturday, February 26, 2011

موسوی و کروبی را با همت ملت آزاد می‌کنیم، اما دخالت دین در حکومت، مشکل اصلی باقی خواهد ماند

 
رهبران جنبش سبز برای همه ما بسیار قابل احترام هستند، با این باورکه:  ۱ - در برابر رژیم ستمگرو خون‌آشام از مواضع ملت در یکسال ونیم گذشته اندکی عقب نشینی نکردند. ۲ - طی ماه‌های اخیر به لحاظ پایداریشان در برابر حکومت، رنج و سختی ناباورانه‌ای را هم خود و هم خانواده‌هایشان تحمل کردند. لازم به نظر می‌رسد، تا جایی که در توان‌مان باشد، باید آنها را و تمامی رهروان راه آزادی را حمایت کنیم و برای آزادی این دو اسیر و سایر دربندان سیاسی آنطور که شایسته است در روزهای پیش‌رو بویژه روزهای هماهنگ شده مانند سه‌شنبه ۱۰ اسفند، در برابر قلدری‌های رژیم اشغالگرجمهوری اسلامی بیشمار و سلحشورانه ظاهر شویم

در این میان اما اشاره به این نکته خالی از فایده نخواهد بود که عملکرد سالیان این رژیم ثابت کرده است تا هنگامی که دین از سیاست جدا نشود راه به جایی نخواهیم برد و دربر پاشنه‌ای خواهد چرخید که در یکسال گذشته دیدیم و تجربه کردیم

به باور من تلفیق دین و سیاست مهمترین ضربه‌اش نخست به خود دین بود که اعتبار و حرمتش خیلی زود در میان مردم رنگ باخت و دوم حکومت‌گونه‌ای پدیدار شد که از حکومت تنها نامی بدنبال خود یدک می‌کشید. حکومتی نالایق و نادان که نتیجه عملکردش در همه زمینه‌ها طی ۳۲ سال گذشته چیزی نبود به جز فقر و تنگدستی، نبود آزادی‌های فردی-اجتماعی-سیاسی، فساد و ناهنجاری‌های اجتماعی، رانت‌خواری و چپاول ثروت ملت به دست طبقه‌ای خاص، بی‌حرمتی بین‌المللی، بی‌فرهنگی و بی‌قانونی، زورگویی و تجاوز، قتل و شکنجه، ناامنی واتلاف منابع ملی... که برای مردم مظلوممان به ارمغان آورد. به دیگر سخن، دین نباید در حکومت و حکومت‌داری دخالت کند