جنتی در آخرین نمازجمعه تهران در سال ۸۹ ضمن صحبتهایش درباره رخدادهای اخیر لیبی، وقتی خواست قذافی را یک حاکم دیوانه توصیف کند، او را یک موجی و دیوانه نامید
این گفته در حالی از تریبون نماز جمعه ۲۷ اسفند ۱۳۸۹ توسط این اسطوره نفهمی ادا شد که کشور ما ایران دارای ده‌هاهزار آسیب‌دیده از جنگ با عراق یا «دفاع مقدس» است که در میان آنها هزاران تن هستند که در اثر امواج بمب‌های ریخته شده بر سر ملت و دلاوران در جبهه‌ها در شرایط عدم تعادل روحی و روانی بسر می‌برند، و به آنها اصطلاحا «موجی» اتلاق می‌شود و مقایسه رهبر خونخوار لیبی که از قضا تا چندی پیش از هم‌پالکی ها و هم‌پیاله‌های همین آقایان بوده است، با شماری هموطن بی‌گناه که در اثر نادانی های همین حکومت، معلول بحساب می‌آیند و روزگار خوبی نیز ندارند، بسیار احمقانه می‌باشد
این نوع رویکرد مسولان مثلا بلندپایه مملکت ضمن وجود نشانه‌هایی از بی‌شعوری آنها، نشانه بی‌اهمیت بودن معلولان جنگی در نظام ارزش گذاری حکومت جمهوری اسلامی است و اگر چه دستگاه عریض و طویلی برای رسیدگی به مشکلات معلولان، سالهاست که ایجاد شده ولی هنگامی که پای درد دل هموطنان آسیب‌دیده جسمی و روحی و خانواده شهدا می‌نشینید، آنگاه درمی‌یابید که این بنیاد و بنیاد شهید، نه تنها گرفتاری‌های این‌دسته از عزیزانمان را آنطور که شایسته است رفع و حل نمی‌کنند، بلکه با ریخت و پاش‌هایی که دارند، بدون پاسخگویی به نهاد‌های نظارتی، محلی شده است برای چپاولگری‌ها و سواستفاده‌ی عده‌ای که خود را در پشت نام معلولان و به بهانه خانواده شهدا پنهان کرده‌اند
آری این آخوند خرفت که از تصمیم‌گیران اصلی حکومت و از مشاوران قدرتمند علی خامنه‌ای در امر کودتای انتخاباتی سال هشتادوهشت می‌باشد، خودش هم تعادل روانی ندارد، و بارها از همین تریبون، ادعاهایی کرده که قابل اثبات نبوده و در پس مصونیت آهنی که داشته و دارد، ادعاهای پوچ و بی‌اساسش قابل پی‌گیری حقوقی نیز نبوده است. هم اینک بسیاری از دربندانی که در زندانها بسر می‌برند، از حس کینه و انتقامجویی شخصی احمد جنتی است که باید بدور از خانه و خانواده و زن و فرزند در این ساعات قبل از تحویل سال نو و ایام نوروز در رنج، روزگار بسر کنند
***
نوروز بر همه هموطنانم و تمامی کسانی‌که سال نو را در این ایام جشن می‌گیرند، مبارک باد 
