غلامحسین محسنی اژه ای که متولد ۱۳۳۵ هجری شمسی در اصفهان است، پس از پایان تحصیلات خود از حوزه علمیه قم و با تاخیری ۶ ساله پس از پیروزی انقلاب ۱۳۵۷ به امر قضا در جمهوری اسلامی مشغول شد. در تاریخ مبارزاتی قشرهای مختلف مردم قبل از انقلاب هیچ کجا صحبتی از فعالیت های برجسته او نشده است و زندگی سیاسی او تا سال ۱۳۶۳ در هاله ای از ابهام قرار دارد. بخش های تقریبا روشن وعلنی از فعالیت های او شامل تصدی مسولیت گزینش وزارت اطلاعات در سالهای ۱۳۶۳ و ۱۳۶۴ همچنین نمایندگی قوه قضائیه در سالهای۱۳۶۴ تا ۱۳۶۷ بوده و در طول سالهای بین ۱۳۶۷ تا ۱۳۷۴ که به سالهای سیاه ترور وکشتار مخالفین داخل و خارج معروف است اطلاعات روشنی ازفعالیت های او در دست نیست. اما با توجه به فعالیت های بعدی او به نظرمی رسد هیچگاه در سرکوب مخالفین حکومت بیکار نبوده وهمواره از دست اندر کاران پشت پرده خاموش کردن مخالفین بوده است. در سال ۱۳۷۴ اودوباره در جلوی صحنه سیاست ظاهر شده و در سمت دادستان ویژه روحانیت تهران به فعالیت پرداخته است.
او بین سالهای ۱۳۷۷ تا ۱۳۸۴ نقش دادستان کل ویژه روحانیت و بموازات آن مسولیت مجتمع قضایی ویژه رسیدگی به جرائم کارکنان دولت را بعهده گرفت. اژه ای طی این سالها در محکوم کردن بسیاری از روحانیون مخالف و سرشناس حکومت نقش موثر و بسزایی داشت و پس از برملا شدن قتل های زنجیره ای دردوران ریاست جمهوری خاتمی، اکبر گنجی طی مقالات و کتابهایی که منتشرنمود به طور مکرر اژه ای را به دست داشتن دراین قتلها متهم کرد.
در سال ۱۳۷۷ ریاست جنجالی دادگاه غلامحسین کرباسچی به عهده اژه ای واگذاشته شد ودر آن دادگاه هم، کرباسچی را به اتهام جرایم مالی به ۳ سال حبس و ۱۰ سال محرومیت از مشاغل دولتی و جزای نقدی محکوم کرد. کرباسچی از جمله متهم به استفاده از امکانات شهرداری تهران در جهت حمایت از کاندیدای خاص در انتخابات هفتم ریاست جمهوری بود. ده سال بعد از این دادگاه وزیر دادگستری ایران اظهار داشت پخش دادگاه از طریق رسانه‌ها به احساس عدالت و امنیت قضایی لطمه زده چرا که غلامحسین محسنی اژه ای به طور همزمان هم مدعی بوده و هم قاضی و همین پرونده موجب احیای دادسراها شد.
از مهمترین و خبرسازترین اعمال او که در محافل داخلی وخارجی به عنوان لکه ای سیاه در پرونده اژه ای سروصدای زیادی برپا کرد پرتاب قندان از طرف او به سوی عیسی سحرخیز نماینده مدیران مطبوعات در این هیات و از آن بدتر گلاویز شدن و نهایتا گاز گرفتن شانه چپ سحرخیز بود. در این ارتباط تاکنون به شکایت سحرخیز از او در هیچ دادگاهی رسیدگی نشده است.
غلامحسین محسنی اژه ای در سال ۱۳۸۴ و در کابینه اول محمود احمدی نژاد به سمت وزیر اطلاعات منصوب شد وگفته شد بدنبال اختلاف با شیوه اداره جلسات هیات دولت و مخالفت او با مشائی توسط احمدی نژاد برکنار گردید. اما از آنجا که تحولات از این دست در جمهوری اسلامی همواره با حرف و حدیث هایی همراه بوده این برکناری در پرده ای از ابهام و در پی پاره ای زدوبند های احتمالی پشت پرده سیاسی در سال ۱۳۸۸ انجام پذیرفت. او کمتر از دوهفته پس از برکناری از وزارت اطلاعات دوباره به قوه قضائیه باز گشت و توسط صادق لاریجانی به دادستانی کل کشور منصوب شد که این حرکت در زمان خودش به دهن کجی صادق لاریجانی و احتمالا خامنه ای، به احمدی نژاد تعبیر گردید.
در آخرین جنجال خبری پیرامون اژه ای مساله دستگیری علی شکوری راد عضو ارشد جبهه مشارکت در ماه گذشته بود. علی شکوری راد طی دو مقاله بشدت به غلامحسین اژه ای تاخته و او را از ادامه راه سعید مرتضوی بر حذر داشته بود. شکوری راد سرانجام مرتضوی را با همه هوشمندی هایش به رخ اژه ای کشیده وعاقبت کار اژه ای را که کم هوش تر از مرتضوی دانسته، بدترپنداشته و دوران اقتدار اورا در قدرت خیلی کوتاه مدت تر از دوران تصدی مرتضوی براریکه تاخت و تاز وی متصورشده بود.
****
غلامحسین محسنی اژه ای پس از انتخابات ۱۳۸۸ بارها و بارها از تریبون های رسمی جمهوری اسلامی رهبران معترضین به انتخابات را تهدید به دستگیری و زندان کرده ولی از آنجا که دستگیری موسوی و کروبی می تواند پیامد های داخلی و بین المللی گسترده ای داشته باشد و ابعاد آن نیز برای حکومت و نیروهای امنیتی تا حدی ناشناخته است تا کنون این تهدید ها در حد حرف و گاهی ایجاد مزاحمت برای دو رهبر مخالف باقی مانده است. روز ۱۶ آذر از مقاطع بسیار مهم اعتراض مخالفین به حکومت است و حکومت همواره در چنین روزهایی نیروهای امنیتی و انتظامی خود را بگونه ای گسترده و همه جانبه در روند کنترل اوضاع، بسیج کرده است. مهندس میر حسین موسوی بمناسبت همین روز طی بیانیه ای این روز را گرامی داشته و ضمن رهنمود هایی به مخالفین حکومت حاکمان را نیز مورد هشدار قرار داده است. در پی صدور این بیانیه محسنی اژه ای که به نظر میرسد خود در جایگاه دادستان کل کشور دارای ابتکارعمل و قدرت لازم نبوده وهمچون سخنگوی بی یال و کوپال اربابان نقطه نظرهای بالا دستی هایش را در تریبون های رسمی اعلام می کند اینبار نیز تهدیدات تکراری خود را دوباره تکرارمی کند. ۱۶ آذر روز دانشجو سمبل مقاومت در برابر خشونت و دیکتاتوری که همواره لرزه بر پایه های حکومت ایجاد کرده و دغدغه های فکری و روانی برای دست اندر کاران از جمله اژه ای فراهم نموده، آنها را به درشت گویی واداشته و قطعا از این دست ازتهدید های توخالی تا برگزاری این روزبطور مستمر دیده و شنیده خواهد شد. با یاد همه دانشجویان به خون درغلطیده و با آرزوی آزادی تمامی دانشجویان در بند روز ۱۶ آذر فرخنده و پیروز باد.
